περινεύριος

-α, -ο, Ν

1. το ουδ. ως ουσ. βλ. περινεύριο

2. φρ. «περινεύριος μεταχρωματισμός»

βοτ. η μεταβολή τού χρώματος ιστών τού φύλλου κατά μήκος τών κύριων νευρώσεών του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περι-* + νεύρο + επίθημα -ιος].